..

Full Count 1/1 NC (100%) สป็อคผลักจิมลงบนที่นอน และขึ้นคร่อมบนตัวเขาคร่อม พอใจกับดวงตาของจิมที่สดใสและน่าตื่นเต้น สป็อคไม่สามารถห้ามตนเองไม่ให้ตื่นเต้นกับความพึงพอใจที่เขาได้รับในการมีความสัมพันธ์กับจิม เขาได้เริ่มด้วยความตรงไปตรงมาของวัลแคนมากกว่าความหยาบคายของมนุษย์ และประสบความสำเร็จ  " คุณคงฟื้นตัวได้เพียงพอแล้ว ถ้าผมขอคาดเดา? " " นายหมายถึง … การที่นายทำให้ฉันเสร็จด้วยจิตของนายหรือป่าว?" สป็อคยังสัมผัสได้ถึงความอับอายเล็กน้อยผ่านผิวของจิม รวมกับความกังวลว่าสป็อคจะคิดว่าตนเองไม่ดี  " เกิดขึ้นกับคุณหรือไม่” เขาพึมพำทำให้มั่นใจขึ้น ขณะที่เขาซุกลงไปคอของจิม  " ที่ผมอาจจะมีความสุขกับปฏิกิริยาของคุณ ?" " หลั่งเร็วก่อนเราจะมีอะไรกัน มีอะไรที่น่าสนใจรึไง ?" " จิตไม่เหมือนกันกับร่างกาย จิตของคุณมีพลังมากกว่าที่ผมเคยได้พบ" สป็อคหลับตาลงชั่วครู่ จำความตื่นเต้นจากการสัมผัสของเขาไปยังศูนย์ความสุขในจิตใจของจิม เป็นส่วนหนึ่งของการบุกรุกของวัลแคนเช่นเดียวกับการสัมผัสทางเพศอื่นๆ  " เมื่อผมอยู่ข้างใน จิตของคุณต้องการการกระตุ้น

Bases Loaded 1/2 เมื่อเขาลืมตาอีกครั้ง เขาพบว่าตัวเองอยู่เพียงลำพัง ย่นจมูกเล็กน้อย พยายามจะนึกถึงความทรงจำของเมื่อคืน แล้วเขาก็ครวญคราง จำได้แล้วว่าเขาอยู่ที่ไหนและสิ่งโง่เขลาที่เขาพูดเมื่อคืนก่อน เขาปวดหัว ไม่ใช่อาการเมาค้างที่แย่ที่สุด แต่เป็นความตึงเครียดอึดอัด เหมือนมีอะไรมาบีมหัวเขา เขาลุกขึ้นนั่ง และทันทีที่เห็นแก้วน้ำบนโต๊ะข้างเตียง พร้อมด้วยยาเม็ดขนาดเล็กที่เคิร์กยอมรับว่าเป็นหนึ่งในวิธีการรักษาอาการปวดหัวที่ดีที่สุดของแมคคอย เคิร์กกินยา คิดหาว่าวิธีที่ดีที่สุดที่จะตอบแทนสป็อคสำหรับน้ำใจของเขา เขาลุกออกจากผ้าห่มอุ่นๆ และเดินออกจากห้อง ใช้เวลาอาบน้ำสั้นๆ ในห้องของตัวเอง แล้วเคิร์กก็แต่งตัวและมุ่งหน้าออกไปที่ห้องรับประทานอาหาร โดมในเช้าวันนี้สว่างโดยดวงอาทิตย์คู่ของดาวเคราะห์ เขาก้าวเดินสั้นๆ จนถึงห้องรับประทานอาหาร และเดินเข้าไปข้างในเพื่อรับอาหารเช้า เขานั่งลงวางอาหารเช้าของเขาบนโต๊ะ ไข่ ขนมปังและกาแฟ เหมือนมีคนอื่นนั่งลงเก้าอี้ฝั่งตรงข้ามจากเขา  " แกรี่ "  เคิร์กพูดขณะกำลังกินขนมปังเนยของเขา " จิมมี่ "  แกรี่ยังไม่ได้โกนหนวด และดวงตาของเ